2007 Nederlands

24 juli 6.30 uur vertrek Amstelveen

uur aankomst Verudela

———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————–

25 juli Dag 1: Verudela

Een winderig begin van de vakantie; de Bora-wind is opgestoken en giert krachtig door de haven. Het weer is verder prachtig. Stralend blauwe hemel en 32C (volgens het weerstation aan boord die in de zon hangt). Poging om het weerbericht te ontvangen op het DVD-scherm mislukte, hij kan geen zenders vinden. Misschien later.

Eigenlijk geeft het niet dat het zo waait want we varen vandaag nog niet uit. Straks eerst maar eens naar Pula om alle papieren met de havenmeester in orde te maken. Verder lekker aan het inruimen en goed op weg onze draai te vinden.

————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————-

26 juli Dag 2: Verudela

Gistermiddag rond een uur of 3 zwakte de wind af en draaide. Tegen de avond kwamen de ‘buren’ thuis; een Nederlands echtpaar met een zeilboot. Ze boden veel bruikbare informatie over bestemmingen en restaurantjes die we gretig aanhoorden. Zij varen hier al zo’n 6 jaar en zijn dus wel experts te noemen. Morgen vertrekken ze weer richting Nederland, dus telefoonnummers uitgewisseld om contact te houden.

Vanmorgen bleek helaas de Bora opnieuw te zijn opgestoken en zwakte rond een uur of 12 wat af. Inmiddels ook het weerbericht op papier gekregen van buurman Jan (wind neemt komende dagen verder af tot +- een kwart van de sterkte vandaag!), want weerberichten ontvangen via het DVD-scherm bleek niet te lukken (geen signaal).

Om ongeveer half 1 uitgevaren met minder wind en een temperatuur rond de 30/32C. Eerst getankt en vervolgens 3.6 vaaruren gemaakt. Koers gezet naar het zuiden en tot 20 kilometer van het eiland Unije gekomen. De zee was net te ruw om door te varen, we waren bovendien net op 1/3 van de afstand tot het eiland dus we besloten de kust weer op te zoeken. Een plekje redelijk uit de golfslag gevonden aan de oostzijde van het miniscule eilandje Fenoliga. Het ankeren kostte wat moeite maar met het handanker erbij lagen we uiteindelijk toch vast. Heerlijk gedobberd, gezwommen en gesnorkeld.

Bij terugkomst om 19.00 uur nogmaals getankt. Vandaag 65 liter benzine vervaren a 260 kuna (40 euro). Nu even een glas wijn drinken bij buurman Franz.

27 juli Dag 3: Verudela

Start: 255.9

Eind: 259.0

Vandaag rond 11.30 uur uitgevaren en 4.1 vaaruren gemaakt. Naar het zuidelijkste puntje van Istrië gevaren en ten oosten daarvan een mooie tocht gemaakt door baaien en langs eilandjes.

Uiteindelijk een heerlijk plekje gevonden voor een klein eilandje waarvan ik de naam morgen wel opzoek. De benzinemeter lijkt stuk en de tankbeurt van gisteren bleek niet helemaal te kloppen. We dachten afgevuld te hebben en dus een volle tank, maar vanavond tankten we opnieuw en er ging 145 liter in. De tank is nu wel afgevuld en ook de benzinemeter geeft nu ‘vol’ aan. Toch niet stuk dus.

De zee was op de terugweg ongelooflijk rustig. Golfjes van 5 a 10 cm maximaal. Als dat morgen nog zo is willen we naar Mali Lošinj varen via Unije. We menen trouwens vandaag in de verte dolfijnen te hebben gezien, wie weet wat we morgen tegenkomen!

28 juli Dag 4: Verudela/Mali Lošinj

Start: 259.0

Eind: 262.6

Tanken Mali Lošinj 93.7 liter

Vandaag om 11.30 uur uitgevaren en 3.6 vaaruren gemaakt. Eerst kort geankert bij Fenoliga voor een broodje, toen de oversteek gemaakt naar Unije. Rondje Unije gemaakt (mooi!) en vervolgens naar Susak waar we een paar uur hebben gelegen in een (toeristische maar mooie) baai. Op tijd daar weer vertrokken richting Mali Lošinj waar we hebben getankt en nu in de marina liggen voor de nacht.

Ondanks de berichten in de Lonely Planet dat in dit deel van de Adriatische zee veel dolfijnen voorkomen helaas nog geen flippers gespot. Dit is trouwens een leuke havenplaats, in U-vorm gelegen met allemaal gekleurde huisjes en veel palmbomen. Prachtig!

29 juli Dag 5: Mali Lošinj/Prolaz Zapuntel

Start: 262.6

Eind: 265.5 Vaaruren: 2.9

Gisteren in Mali Lošinj hebben we een leuk Duits stel ontmoet waar we gezellig mee hebben gekletst en gegeten. Ook telefoonnummers uitgewisseld, Thomas en Petra. Vanmorgen vroeg waren zij al uitgevaren en toen wij op waren vertelden ze ons (bij terugkomst) dat er hoge golven waren. Een paar uur later begonnen er steeds meer boten uit te varen en om een uur of 11 besloten wij het ook maar te proberen. Inderdaad was er voorbij Ilovik een oversteek met wat ruw water, maar al met al toch prima te doen. Aangekomen bij het eiland Silba wat rust in de tent omdat de eilanden de zee beschutten. Na wat rondvaren in dit mooie gebied (overigens nog steeds geen dolfijnen gezien) geankert in de Turtula-baai. Een prachtig baaitje helemaal privé waar we heerlijk alleen én in onze blote kont een paar uur hebben gelegen, gezwommen, gesnorkeld en gezond. Echt FANTASTISCH!

Het helderste blauwe water wat je je maar voor kan stellen met een enorme onderwaterwereld. Vissen, slakken, zeekomkommers met stekels, krabben, anemonen… ongelooflijk mooi. Net een reisbrochure, zeggen we dan zwijmelend tegen elkaar.

(Eerder vandaag bij Silba ankerden we ook in een lege mooie baai maar daar werden we snel verjaagd door een zwerm opdringerige wespen! In het water springen hielp niet, dus vlug-vlug weer de boot op geklommen en gauw weggegaan!)

Om een uur of 5 hebben we het anker gelicht en zijn we naar de om-de-hoek gelegen Zapuntel-marina gevaren. Hier liggen we nu aan een boei en zijn met het kleine rubberbootje naar de kade gevaren om een biertje te drinken en wat inkopen te doen. Het is ook hier weer ongelooflijk. Het kleine dorpje telt maar liefst 13 huizen waarvan 1 winkeltje, 1 marina-kantoortje en 2 restaurants. We hebben geen woorden voor onze trip. Idyllisch, pitoresk… het dekt de lading niet!

Nu met de rubberboot aan land om in het andere restaurant (in het eerste hebben we net wat gedronken) een hapje te eten.

Als het weer het toestaat morgen richting Dugi Otok, hier vlakbij . Er is een Bora op komst, dus we moeten het maar even aanzien. Hier liggen we in ieder geval veilig, dus als het moet blijven we hier tot het weer beter is. Met een prachtige omgeving en 30 graden om 8 uur ‘savonds is dat ook geen straf.

30 juli Dag 6: Zapuntel/Mala Proversa

Start: 265.5

Eind: 270.0 Vaaruren: 4.5

Vanmorgen was het weer uitstekend, dus na een klein ontbijtje rond half 11 uitgevaren. Fantastische tocht gemaakt langs alle eilandjes ten noorden van Dugi Otok. Vervolgens ten noorden van Ugljan door het Zadar-kanaal gevaren en getankt bij Preko (123 liter). Geankert bij het uitsterste westen van Pašman voor een duik en een boterham en daarna koers gezet naar de Kornaten ten oosten van Dugi Otok.

Wat een waanzinnig gebied! Alsof je door een ondergelopen vulkaan/maanlandschap vaart. Overal zie je eilanden, hoge afgeronde en meestal kale ‘bergtoppen’. Onwerkelijk mooi.

Rond 5 uur een boei opgezocht in de baai van Mala Proversa. We bleken weer net op tijd want na een klein uurtje zat de baai zowat vol boten en niet veel later stak toch niet de Bora op. We liggen hier goed beschut tegen de (inmiddels hoge!) golven, maar de wind is inmiddels op stormsterkte dus het is best een beetje heftig af en toe.

Net met de rubberboot aan land gegaan om in het restaurantje (en zowat enige gebouw want dit is geen dorp) wat te eten. In zomerkleding door het opspattende water en met een flinke wind kom je dan koud en nat aan. Bij terugkomst gauw warme kleding aan, het is ook nog maar 23 graden, en de kap dichtmaken. Op onze plek in de baai is de wind niet stabiel en draait steeds van richting waardoor we rondjes draaien totdat de boei ons met een schok tegenhoudt. Ik ben benieuwd wat de nacht ons brengt want spannend is dit wel! Zeker als je je bedenkt dat dit voor ons de eerste keer is dat we de nacht aan een boei doorbrengen (gisteren toch een plek aan de steiger gekregen) en dat het natuurgeweld slechts buiten de deur wordt gehouden door een zeil van 2 millimeter dik!

31 juli Dag 7: Mala Proversa/Piškera

Start: 270.0

Eind: 272.4 Vaaruren: 2.4

De nacht bracht zeker wat, maar heel wat anders dan we dachten. Naast de Bora-wind die flink sterk was begon het ook wat te bliksemen. Rond een uur of 11 zagen we aan de andere kant van een berg een oranje gloed met rookwolkjes. Op de marifoon hoorden we niets, we dachten namelijk eerst dat een boot in de problemen was gekomen door het weer en een vuurpijl had afgestoken bij wijze van ‘help’. Maar de aanvankelijke radiostilte en de aanhoudende gloed bevestigde later met een “Mayday Maydag Mayday, fire at (…onverstaanbare naam…)” dat de oorzaak geen schip in nood was maar een bosbrand.

Toen na een uur de situatie onveranderd was zijn we naar bed gegaan. Heerlijk geslapen overigens, ondanks de harde wind. De volgende morgen om een uur of 10 bleek er nog steeds rook achter de berg vandaan te komen. We waren verbaasd; dan had het bijna 12 uur gewoed! Nog geen 10 minuten later zagen we niet alleen zwarte rook, maar ook vlammen over de berg komen. Eigenlijk was toen het hek van de dam; na een uur was de achterste berg volledig zwart geblakerd en het vuur kroop richting baai. Een hele tijd hebben we ernaar zitten kijken (ondertussen de boot aangelegd bij het restaurant voor koffie

en om daar weg te zijn), druk speculerend of het kleine huisje aan de voet van de voorste berg bij de baai de brand zou

overleven. Blusvliegtuigen vlogen laag over en losten het broodnodige water wat ze net buiten de baai uit zee schepten.

Zelfs een blusboot voer langs en op het kroatische nieuws was te horen “…Dugi Otok….Telašcica Bay…”.

Het was wel duidelijk; dit was geen onschuldig fikkie.

Uiteindelijk pas om 13.30 uur uitgevaren en eerst een kijkje aan de andere kant van de baai genomen. Daar werd ons pas goed

de omvang duidelijk: bijna alles zwart en vol rookpluimen. Volgens een vrouw in het restaurant het gevolg van toeristen met een

barbeque…..je zal het maar op je geweten hebben!

Ons uiteindelijk toch los kunnen maken van de plek des onheils (al hopen we echt dat het huisje er nog staat want het vuur kwam gevaarlijk dichtbij) en de tocht hervat richting Kornaten. Overal waar je kijkt kale bergtoppen die boven het water uitsteken. Af en toe zomaar ergens een huisje of zelfs een volkomen afgelegen kerkje. Het is op wat bezoekers na leeg en onbewoond, wat een tegenstelling met de moderne wereld!

Omdat na een uur of 2 de hemel begon dicht te trekken met wolken (het was overigens ‘maar’ een graad of 26 vandaag) koers gezet naar de enige marina in de omgeving: ACI Piškera. Een nette, moderne (en dure…) marina met steigers als een onverwachte oase in een woest landschap. De wolken en dreigende regenbuien dreven uiteindelijk over, gelukkig.

Morgen nog een stukje Kornaten (Nationaal Park, 200 kn per boot per etmaal) en dan zoetjes aan weer richting Istrië.

1 augustus Dag 8: Piškera/Zapuntel

Start: 272.4

Eind: 278.2 Vaaruren: 5.8

Vandaag om 12.00 uur uitgevaren en flink wat kilometers gemaakt Eerst zoals gezegd nog een stukje meer naar het zuiden door de Kornaten en vervolgens weer terug langs Mala Proversa. Het huisje stond er nog! Bijna alles eromheen was afgebrand, wat een geluk zeg. Richting het Zadar-kanaal flinke wind (NW) en beste golven. Even doorbijten dan maar en klappend over het water naar de overkant. Dat waren we niet meer gewend, zulke golven. Eenmaal daar bleek het Zadar-kanaal ook geen rustiger vaarwater. Precies op het noord-westen ving het heel veel wind en dat lieten de golven duidelijk zien. We moesten nog tanken in Preko, dus opnieuw het woeste water trotseren. Het tanken was een avontuur op zichzelf. Met de betonnen (!) kade haaks op de golven viel het zeker niet mee de boot aan te leggen. Eenmaal vast en met extra stootwillen aan de zijkant ging de boot alle kanten uit. Het voorste touw kreeg op den duur zo’n kracht te verwerken dat het een stang van de railing af deed breken. De willen werden zo dun samengeperst dat ik me afvroeg onder welke druk ze zouden knallen. Uiteindelijk 121 liter getankt. Bij het wegvaren kwam het voorste touw om de david vast te zitten en kreeg ik het even te kwaad. Tanken is al niet het leukste klusje, maar in de onophoudelijke golven een ware beproeving. Na het tanken kort geankert voor een broodje en toen gas open, wég uit dit kanaal.

Eindelijk kwam daar de doorgang tussen Pašman en Ugljan. Ademhalen. Rust. Als we een beetje vlug doorvaren kunnen we met een half uur bij Molat zijn.

Inmiddels aan de steiger bij (opnieuw) Zapuntel waait het nog steeds stevig. Het is ‘nog maar’ 24 graden dus warme kleding

aan, bijkomen en straks een lekker hapje eten. Dat hebben we wel verdiend!

2 augustus Dag 9: Zapuntel/Verudela

Start: 278.2

Eind: 283.5 Vaaruren: 5.3

Lang geslapen vannacht, dat hadden we blijkbaar nodig. Om 10.45 uur uitgevaren. Via een net iets andere route teruggevaren naar Mali Lošinj. Prachtig weer trouwens. Bij vertrek bijna windstil, later op de dag een iets stevigere NW-wind. Getankt bij Mali Lošinj (141 liter) en toen voor de lunch kort geankert voor de kust van Unije. Na het broodje even tanden op elkaar want het was redelijk ruwe zee en de overtocht naar Istrië in knap drie kwartier gemaakt.

Vervolgens eventjes voor het inmiddels vertrouwde Fenoliga gelegen, gezwommen en gezond.

Nu weer terug in de ‘thuishaven’ waar we erachter kwamen dat het hier een paar dagen geleden be-hoor-lijk gestormd heeft. Zodanig dat onze loopplank nu op de bodem van onze havenplaats schijnt te liggen…. Die zullen we morgen we opvissen. Tot die tijd lenen we de loopplank van de buren.

Heerlijk trouwens om de waterslang eindelijk over de boot te kunnen laten gaan. Alles is weer lekker schoon; de dikke laag zout (wat een rotspul) van de afgelopen week is er weer af.

3 augustus Dag 10: Verudela

Niet gevaren vandaag. Tot onze grote verbazing regende en onweerde het vandaag. De kap is niet helemaal waterdicht; weer wat

geleerd. Verder boeken gelezen, lui gedaan en ‘smiddags boodschappen gekocht. Laat in de middag klaarde het voorzichtig op

en was zelfs de zon weer te zien. Inmiddels windstil, heldere hemel en om nu 22.30 uur maar liefs 22 graden. Onze poging de

loopplank te vinden liep trouwens op niets uit. Morgen maar weer.

4 augustus Dag 11: Verudela

Ook vandaag niet gevaren. ‘sMiddags naar hotel Palma gegaan om Wil en Bas te ontvangen. Een paar wijntjes gedronken op de

boot en ‘savonds een hapje gegeten.

5 augustus Dag 12: Verudela

Start: 283.5

Eind: 286.3 Vaaruren: 2.8

Vandaag rond 11.00 uur uitgevaren. Er was ‘severe Bora with gale-ghust winds’ voorspeld, maar het viel gelukkig erg mee.

Eerst in een baaitje gelegen, later toen de wind naar het NW draaide naar Fenoliga gevaren. Daar ook een tijdje geankert en

vervolgens een eindje rondom de punt gevaren.Op de terugweg ruwe zee, dus bij terugkomst eerst getankt (100 liter) en

eenmaal in de haven even goed de tuinslang eroverheen om alle zout er weer af te spoelen. Zodadelijk wij zelf nog; even

lekker douchen. Dan eten met Wil en Bas, die mee waren. Leuke verrassing: Franz heeft de loopplank voor ons opgedoken!

6 augustus Dag 13: Verudela

Start: 286.3

Eind: 288.8 Vaaruren: 2.5

Warme dag vandaag, dus rond 11.00 uur uitgevaren om verkoeling te zoeken. De zee was nog ietwat ruw maar goed te bevaren.

Noordelijke koers gezet vandaag, langs Pula en de Brijuni eilanden. Aldaar wilden we eromheen varen zodat we misschien een

glimp van een ‘wild beest’ (safaripark) konden opvangen, maar door een booskijkende meneer met felle handgebaren werden

we weggestuurd. We moesten achter de rode boeien blijven, die op geruime afstand in het water stonden. Jammer, het lijkt

erop dat de enige manier om iets van het eiland te zien toch echt is erheen gaan met de daarvoor bestemde taxiboot tussen

een horde toeristen….

Om door te varen tot Rovinj was de zee net te ruw, dus omgekeerd en langs de kust terug naar het zuiden gevaren. Onderweg

nog even in een baai geankert voor een broodje, maar ook daar was het water onrustig. Het is hier trouwens opvallend drukker

dan tijdens onze tocht naar de Kornaten, iets waar we weer even aan moeten wennen.

Terug bij Verudela nog een uurtje voor anker gelegen in de baai bij Veruda, waar het water rustig was (op de golven van bootjes

na die druk op en af varen). Volgens Bas zijn er rond zonsondergang bij de monding van de baai dolfijnen te zien.

Tenminste, iemand vertelde hem dat, dus we zullen één dezer dagen maar eens een kijkje gaan nemen.

Zou het waar zijn, kilometers ver naar de Kornaten zonder een dolfijn te zien en dan ze letterlijk om de hoek te vinden?

7 augustus Dag 14: Verudela

Start: 288.8

Eind: 291.3 Vaaruren: 2.5 Totaal getankt tot nu: 859 liter

Ja! We hebben dolfijnen gezien!! Echt helemaal supertegekgeweldigfantastisch! En inderdaad om de hoek, nou ja bijna dan.

Om een uur of 11 uitgevaren in zuidelijke richting en vlak voor Fenoliga zagen we ze. Een groep van ongeveer 15/20 dolfijnen,

nog best dichtbij ook soms, in elk geval zo dichtbij dat we vinnen, ruggen, snuiten en spuitgaten hebben gezien. De groep zwom

in noordelijke richting, iets wat volgens Franz vrij uitzonderlijk is omdat ze meestal de andere kant op richting Rijeka zwemmen

in verband met de visvaart die daar afval overboord gooit. Het was een fantastische ervaring, hopelijk is het ook een beetje

goed op de film gekomen.

Uiteindelijk de dieren met rust gelaten en verder gevaren rondom de punt richting hetzelfde eilandje als op dag 3, maar waar

ik de naam nog steeds niet van weet. We wilden er eigenlijk alleen een broodje doen maar plannen zijn er om gewijzigd te

worden dus Bas en Wil gingen aan land en wij hebben een boekje gelezen. Later hebben Bas en René nog gevist en

2x iets gevangen. Van die zilveren vissen met een zwarte vlek voor de staart. Niet voor de barbeque, maar na de vangst

teruggegooid. Rond een uur of 6, 7 teruggevaren en nu gaan we een hapje eten in het havenrestaurant.

Wat een dag. Dolfijnen. Wow!

8 augustus Dag 15: Verudela

Niet gevaren vandaag maar een dagje Pula gedaan. Eerst naar de arena. Prachtig gebouw! Erg indrukwekkend. Verder naar het Archeologisch Museum waar veel romeinse gevels, beelden, zuilen en mozaïken te zien waren. Ook opgegraven vondsten (munten, kammen, potten etc) van de prehistorie tot de romeinse tijd. Achter het museum lag de ruïne van een romeins theater; erg indrukwekkend. Er scheen ook de Citadel te zijn, maar we moesten terug naar de auto. ‘sAvonds nog hier in Verudela op zoek gegaan naar het fort, wat nu een aquarium is. Helaas was het net gesloten.

9 augustus Dag 16: Verudela

Lui dagje, weer niet gevaren. ‘sOchtends en ‘savonds regen en onweer gehad. Vooral ‘sochtend behoorlijk, het leek de moesson

wel. Op de boot lui boeken gelezen, weinig uitgespookt.

10 augustus Dag 17: Verudela

Voor de derde dag al niet gevaren. Het is bewolkt met af en toe een plensbui. Vanmorgen eerst naar de markt, toen opnieuw Pula in. We wilden de oude binnenstad nog zien en ook het fort waar we eergisteren niet naartoe geweest waren. In het fort (de citadel) geschuild voor een fikse bui en vervolgens terug naar de auto want in een t-shirtje was het toch best fris. Ook nog in het Franciskaner klooster geweest. Mooie patio en mozaïk.

11 augustus Dag 18: Verudela

Niet gevaren. Vanmorgen op de heuvel koffie gedronken met Bas en Wil tot de bus kwam om ze naar het vliegveld van Pula te

brengen. Gelezen, gehangen en lui geweest op de boot terwijl we een paar buitjes over ons heen kregen.

‘sAvonds heerlijk makreel gegeten in het havenrestaurant en in bed gekropen.

12 augustus Dag 19: Verudela

Start: 291.3

Eind: 295.0 Vaaruren: 3.7

Eindelijk beter weer, om 12.00 uur uitgevaren. Zuidelijke richting naar het inmiddels welbekene Fenoliga. Het ankeren ging

moeizaam. Na een keer of 10 te zijn afgedreven naar de andere kant van het eilandje gegaan waar het water en rustiger uitzag.

Hier lukte het ook niet zo en we besloten naar de baai te gaan waar we eerder hadden gelegen. Daar aangekomen bleek de

ankerlier niet meer te werken. We hadden het anker wel laten zakken maar toen we (weer eens) afdreven konden we het niet

meer ophalen. Uiteindelijk maar handmatig opgehaald en terug naar Verudela gegaan. Onderweg deed de ankerlier het

opeens weer.

Getankt in de haven (+- 90 liter) en daarna voor Veruda in de baai geankert….. maar opnieuw deed de ankerlier het niet.

Niets. Geen centimeter. Dan het handanker maar overboord gegooid… die vond keer op keer geen grip dus zuchtend maar

richting steiger gegaan. Onderweg nog even proberen… ja hoor! Ankerlier deed het weer.

Het was duidelijk niet onze dag.

13 augustus Dag 20: Verudela

Start: 295.0

Eind: 296.3 Vaaruren: 1.3

Rond het middaguur uitgevaren. Omdat de zee vrij ruw was konden we niet lekker op ons gemak rondvaren en hebben

we ‘de baai’ weer opgezocht. Het was daar zo heerlijk dat we er de hele dag gebleven zijn. Rustig water, zonnetje

(niet te warm, 29C) en een koel windje. Af en toe wat wolken voor de zon maar dat deerde niet. Het was heerlijk.

Uiteindelijk toen de zon achter de berg verdween het anker opgehaald en huiswaarts gevaren met een prachtige

ondergaande zon aan de horizon. Alsof ie helemaal voor ons alleen bedoelt was. Prachtig.

14 augustus Dag 21: Verudela

Start: 296.3

Eind: 299.5 Vaaruren: 3.2

Rond een uur of 11 uitgevaren met het plan om op de laatste dag Rovinj aan te doen. Het weer was prachtig, de zee kalm…. alleen hadden we niet getankt en bleek bij de Brijuni eilanden dat het kiele-kiele zou worden om Rovinj te halen. Besloten het risico maar niet te nemen en langzaam om de Brijuni eilanden heen terug te varen. We hadden voldoende brandstof om naar de baai te varen, maar die lag erg vol boten. Om de hoek vonden we nog een baai, iets wijder maar rustig en minstens net zo mooi. Dus daar de rest van de middag in de zon gelegen, gelezen en gesnorkeld. Niets is lekkerder dan na het zwemmen in het zoute water (volgens Franz de zoutste zee op de dode zee na) je even af te spoelen met de hekdouche. Die deed het al een paar dagen niet zo lekker maar we dachten dat het water misschien op was. Vandaag zat er zeker nog genoeg in de tank en ook de kraan deed het gewoon, maar toch kwam er maar een dun straaltje uit de douche. Dat was natuurlijk wel raar, dus René ging op onderzoek uit. Misschien zat er wel een knik in de waterslang ofzoiets. Enfin, kuip open en alles nakijken. Niets te vinden. Toen pakte René de douchekop vast en ontdekte een klein knopje (die we allebei al hadden gezien maar ja, dat zal wel niet belangrijk zijn, toch?). En als je drukte op het knopje…kwam er een volle straal uit de douche. Ach, het is nooit te laat om te leren, zeg maar. Zelfs niet op de laatste dag van de vakantie.

Verder de boot schoongemaakt, spullen ingepakt en deze geweldige vakantie afgesloten met het laatste avondmaal:

een goede, mooi gepresenteerde visschotel.

Heerlijk.