2013 Nederlands

Kroatie 2013

zondag 14 juli – Vodice

Gisteravond om een uur of 10 geland in Split waar René al op ons stond te wachten en na een uurtje rijden op de boot aangekomen. De kinderen gauw in bed gestopt en ik ging er zelf vrij snel achteraan. De vlucht ging goed, het was even stressen want voor het eerst vliegen met twee kids (en vlug-vlug naar de gate nadat de pizza veel te lang op zich liet wachten). Lauren had bij het landen wat last van haar oren denk ik, die huilde en beet verwoed op mijn hand. Ik had zelf ook wat oorpijn en na landing een ‘doof’ oor. Dat was vanmorgen gelukkig weer weg. Robin vond het superspannend, kreeg een plek bij het raam dus kon lekker naar buiten kijken en kletste verder met iedereen die ze maar zag.

Vandaag vooral gehangen, uitgerust, niks. ‘sAvonds uit eten: speenvarken en wijn. We zijn er weer!

Over Vodice: het is net Malgrat de Mar eigenlijk. Tot 4:00 uur ‘smorgens (!) discomuziek, hordes jongeren op straat, souvernirswinkeltjes, dat werk. Opmerkelijke trend: na de Balkansound is er nu blijkbaar een Arabische invloed in de muziek.

Maandag 15 juli – Rogač (Šolta) 120 kuna

Getankt in Vodice, 139 liter diesel. 51 kilometer gevaren vandaag en 2,7 vaaruren gemaakt.

Nu in Rogač, ons inmiddels goed bekend, op dezelfde plek met de neus naar de kade. Havenplaats 120 kuna. De oude havenmeester is met pensioen, jammer! Nu jonge knullen op de fiets. Toch een stukje minder idyllisch.

Dinsdag 16 juli – Rogač (Šolta) 120 kuna

Niet gevaren. Harde wind door bora en tegen de middag ook deining in de haven. Geluierd, gezwommen en ‘savonds gegeten bij restaurant Šolta. Onderweg daarnaartoe hebben we een belangrijke les geleerd: kinderen zijn écht onvoorspelbaar. We liepen naast elkaar op de weg. Ik had Robin links van me in de berm en we droegen samen een tas. Met rechts droeg ik de maxi cosi met Lauren. René had ook de maxi cosi vast. Er naderde een auto dus we riepen “Auto! Aan de kant!” en we liepen links de berm in. Opeens liet Robin de tas los en rende achter ons langs de weg op.

Gelukkig stopte ze op tijd toen wij geschrokken “Stop!” riepen en ook de auto (die langzaam reed, maar dat maakt niet uit) stopte.

Bleek dat ze ons de weg wilde wijzen…. maar wát een fatale timing. En iets dat Robin ook nooit eerder had gedaan. Goede les dus voor René en mij hoewel het lastig te voorkomen was.

Restaurant Šolta was mooi met leuke bediening, de eigenaresse (denken we? Ze leek er ook te wonen) spreekt geweldig Engels en is leuk met kinderen. Bij het weggaan bood ze nog aan ons met de auto naar de marina te rijden, wat we vriendelijk afsloegen. We raakten wat aan de praat en ze bleek geboren te zijn in Australië waar haar Kroatische ouders naartoe waren geemigreerd. Daar was ze getrouwd en had ze een kind gekregen, maar ze miste haar familie en ouders die inmiddels weer terug waren naar Kroatië. Dus nu was zij ook naar Kroatië gegaan en werkte in het restaurant. Helaas viel het eten een beetje tegen. De meeste verse producten bleken al met de lunch geserveerd te zijn dus ons vlees (mixed grill en kalfslever) kwam waarschijnlijk uit de diepvries. Ach.

Woensdag 17 juli – Split Nava Nautica 0 kuna

Motorproblemen. De ironie wil dat René gisteren een Italiaanse boot met motorproblemen succesvol heeft geholpen (wijn en fruit kregen we als dank, erg lief) maar vandaag bleek onze eigen motor zeer moeilijk te starten. Dat probleem kwam niet opeens uit de lucht vallen, dat was in Vodice al maar nu was het zodanig dat René de jachthaven in Loosdrecht heeft gebeld, aangezien zij een week voor vertrek de motor juist een grondige beurt hadden gegeven. En nu dit. Uiteindelijk een Volvo Penta servicepunt gebeld en afgesproken naar het servicepunt in Split te komen, dus daar zijn we nu. Morgen komt de monteur.

Donderdag 18 juli Stomorska (Šolta) 138 kuna

Twee monteurs zijn ongeveer anderhalf uur bezig geweest en kwamen tot de conclusie dat de brandstofsensor defect is. Er is een nieuwe besteld en die komt maandag, dus de motor kan maandag pas gerepareerd worden. Omdat de motor met moeite wel te starten is en de haven van Split niet zo leuk, zijn we naar Šolta terug gevaren. We liggen in de haven/baai van Stomorska, groter dan Rogač maar kleiner dan Mali Losinj, hoewel het daar wel wat van wegheeft. We liggen aan de kade bij restaurant Volat met de punt naar voren, geflankeerd door grotere jachten dus voldoende privacy. En zo dicht bij de tafeltjes dat ze ons het eten bijna aan kunnen geven.

Gisteren in de servicehaven overigens verbazingwekkend goed gegeten. Uitgebreid visgerecht met verse vis, intkvis en scampi voor 2 personen waar Robin ook van heeft gesmuld.

Vrijdag 19 juli Stomorska (Šolta) 138 kuna

Uit eten met twee kids die hun draai even niet kunnen vinden is best een uitdaging. Ik heb geloof ik nog nooit zo snel een pizza naar binnen gewerkt. Ook heb ik nog nooit aan tafel borstvoeding gegeven in een vol restaurant (2x!) en dat ik Robin een time-out moest geven op een stenen trapje naast het terras was ook nieuw. Maar ach, het kan niet alle dagen feest zijn. We mogen nog in onze handen knijpen met kinderen die verder eigenlijk opvallend makkelijk zijn.

Inmiddels is de boot in volle rust. Robin kroop tegen het middaguur zelf uitgeput in bed en ook Lauren slaapt in de punt. Hebben René en ik even lekker de tijd om de boot op te ruimen. René heeft in de punt nu twee slaapplekken gemaakt. De punt voor Lauren en de voorkant voor Robin, afgeschermd met een soort doek/net wat veel in zeilboten gebruikt wordt om kooien af te schermen. Tot nu toe sliep Robin met René in het tweepersoonsbed en ik met Lauren (in de travel cot) in de punt. Dat was niet echt ideaal, dus vanavond eens kijken hoe dit bevalt.

Zaterdag 20 juli Stomorska (Šolta) 120 kuna

Vanmorgen ontbeten bij het restaurant waar we voor liggen en vervolgens tot een uur of 3 op het strandje doorgebracht. Het zwemmen gaat Robin steeds beter af. Aan het eind van de middag ging ze als ‘zeeschildpad’ op haar buik door het water, óók bij ons waar ze zelf niet meer kon staan. ‘s Avonds lekker gegeten bij een ander restaurantje daar en een vrouw van middelbare leeftijd een half uur zielsgelukkig gemaakt door Lauren die lief naar haar lachte.

Zondag 21 juli Stomorska (Šolta) 120 kuna

Weer lekker gezwommen vandaag. Goh, het lijkt wel vakantie!

Maandag 22 juli Nava Nautica Split 0 kuna

Vanmorgen vertrokken naar de servicehaven omdat de ondelen aan zouden komen. Tijdens het gepruts aan de motor ben ik maar een stukje gaan wandelen met Robin, want die wist ook niet meer goed waar ze het zoeken moest. Op goed geluk maar ergens heen gelopen en verdomd, een speeltuin!

Daar dus effe lekker een tijdje rondgehupst en aan de praat geraakt met een oma met kind die wist te vertellen dat er ook een zwembad en strand was.

‘s Avonds weer in restaurant Velum gegeten. Aardige bediening en erg lekker eten!

Dinsdag 23 juli Nava Nautica Split 0 kuna

Vandaag met z’n allen naar de speeltuin en naar het strand geweest. Het zwembad bleek voor ons niet toegankelijk maar het strand was, na een wandelingetje van een minuut of 10 over een rotspaadje, een hit.

Lekker onder de dennenbomen op een muurtje, tentje opgezet voor Lauren en Robin die zelf het water in kan omdat het ondiep is. Gezellige aanspraak van een groepje Slovenen die in Split waren voor het concert van Roger Waters en zeer gecharmeerd waren van Lauren. ‘s Avonds weer naar Velum waar we inmiddels welbekend zijn. Motor nog niet gefixed.

Woensdag 24 juli Nava Nautica Split 0 kuna

Dagje strand en speeltuin, heerlijk hoor. Morgen worden technische onderdelen vervangen die het probleem zouden moeten oplossen. Specifieker kan ik niet worden.

Donderdag 25 juli Nava Nautica Split 0 kuna

In afwachting van de monteurs vandaag bij de boot gebleven en opgeruimd en schoongemaakt. Ook erg fijn, alles weer netjes. Geen monteurs gezien, boot nog niet gefixed.

Vrijdag 26 juli Split ACI marina 300 kuna

Gistermiddag kwamen de nieuwe injectoren en deed de motor het weer! Dus boot in orde maken voor vertrek, betalen en gaan met die banaan, ook al was het al half 3.

Brač zou het worden, maar na een minuut of 20 kabbelige zee maakte opeens de motor een raar hoog geluid. We dachten nog even dat de bijboot lek was ofzo, maar het was echt de motor. Nou dat weer…. Rechtsomkeert terug naar de servicehaven dan maar, waar ze ons na een smsje van René al op stonden te wachten. Iets met de slang van de turbo die losgeschoten was waar lucht uit spoot. Gelukkig was het snel verholpen en na een uurtje konden we weer gaan. Te laat inmiddels om nog ergens heen te varen dus de ACI haven in Split (<5 minuten varen) bezocht voor een plekje.

Zaterdag 27 juli – Bobovisča (Brač) 100 kuna

Gisteravond fabelachtig gegeten met twee kinderen die zich zo-zo gedroegen in het sjieke restaurant van de ACI marina. De praktijkcursus ‘Zen en de kunst van het loslaten’ is in volle gang, zullen we maar zeggen. En het eten was heerlijk.

Absoluut de beste pršut tot nu toe. En we hebben er al heel wat geproefd.

Vanmorgen op tijd gedouched en vaarklaar gemaakt en nu liggen we in Bobovisča, een leuke baai op Brač. Het is hier vakantie-gezellig; bootjes, zwemmers en vakantiewoningen maar niet overdreven toeristisch en ook niet druk. Het is nu een uur of 5 en er zijn nog boeien genoeg. Wij liggen ook aan een boei, voor het eerst deze vakantie. Fijn dat de motor het weer goed doet en we zonder walstroom kunnen!

René en Robin zijn nu met het bijbootje het haventje in gevaren om wat te kopen voor het avondeten. Op het menu: pasta pesto uit de voorraad en barbecue met verse groenten en salade!

Zondag 28 juli – Prvic-Luka 127 kuna

Vanmorgen na een rustige ochtend en ontbijt vertrokken om een kijkje te nemen in the Blue Lagoon. We wisten het niet meer zeker totdat we er waren, maar hier waren we een paar jaar geleden ook al eens doorheen gevaren. Het water is er inderdaad tropisch blauw en turkoise, maar ook vergeven van de schepen; het is duidelijk een bekende trekpleister en als we eerlijk zijn hebben we in baaien gelegen met minstens net zulk mooi water als daar, of misschien nog wel mooier. Maar goed, nu we er toch waren meteen maar even een (kinderloze! Beide kids lagen te tukken in de kajuit) lunchpauze.

Vervolgens klaarmaken om door te varen. Anker ophalen en….. stik. Wel ketting, geen anker. Dat lag op de bodem. Oeps! Snel terug en tweede anker uit op de plek waar we lagen. Godzijdank besloten we voor het eerst te ankeren in ondiep water en lag het RVS anker een meter of 2-3 onder ons te blikkeren in de zon. Voor hetzelfde geld hadden we een baai met 20 meter diepte uitgekozen of, wat we eigenlijk van plan waren, ankeren voor de nacht bij Prvic-Sepurin.

Met de nodige moeite heb ik het anker boven water kunnen krijgen en konden we vertrekken. Niet naar Sepurin, maar op naar Prvic-Luka, met het vaste voornemen voortaan onze ankers bij de koppeling naar de ketting toe te zekeren met parakoord o.i.d., omdat we niet nog en keer willen meemaken dat het pennetje in het koppelstuk breekt of verdwijnt (wat nu het geval was).

In Prvic-Luka aan een boei omdat de kade al om half 3 vol was en straks lekker een pizzaatje pakken. Goed om hier weer te zijn.

Maandag 29 juli Prvic-Luka 182 kuna

De afgelopen paar dage was het behoorlijk warm en zeer vochtig, gisteren zelfs zondanig dat de lokale bevolking erover begon. Gisteravond koelde het ook niet erg af en bleef het plakkerig. Vandaag even een klein rondje in de omgeving gevaren om ons nieuwe ‘thuiswater’ te verkennen en een boei gepakt voor de lunch bij Zlarin, waar we de voorspelde Jugo al flink voelden aantrekken. Omdat we verwachtten dat de haven wel snel vol zou lopen in verband met de harde wind en we een kadeplaats wilden aangezien het boeienveld in Prvic-Luka met de opening naar het zuiden is, zijn we na een snel broodje direct maar weer terug gegaan. Na onze aankomst liepen er flink wat zeilboten binnen, waarbij de harde wind (en af en toe gebrek aan ervaring) het aanleggen bemoeilijkte, met stressende crews tot gevolg. Gelukkig helpt iedereen elkaar; lijnen aannemen, boten afhouden, adviezen geven etc. Uiteindelijk komt het toch altijd wel goed en is er meestal direct een opening voor een gezellig gesprekje. Straks peka eten!

Dinsdag 30 juli Prvic-Luka 182 kuna

Wat een toffe avond was het. Eerst heerlijk peka gegeten bij Konoba Stara Makina, vervolgens indrukwekkend onweer met enorme bliksems aan de horizon, zonder dat het ging regenen. Met de kinderen op bed in de kajuit hebben wij op de nog warme kademuur tegenover de boot een ijsje zitten eten en van de ‘show’ genoten.

Vandaag rustig aan gedaan. René en Robin hebben gezwommen bij het strandje en wat kleine inkopen gedaan. Het waait nog steeds en het is flink kabbelig, dus we blijven lekker hier. Straks weer naar Stara Makina. Leuk restaurant.

Woensdag 31 juli Vodice

Oke, gisteravond was wel de perfecte afsluiter van de vakantie. Op het zwemplateau, uitzicht over de baai van Prvic-Luka, optreden van een jazz/blues/coverzangeres bij één van de restaurantjes, biertje in de hand, heldere hemel en vallende sterren kijken. Meestal ben ik de eerste die naar bed gaat, maar nu was het René terwijl ik nog even buiten bleef. De zangeres zingt een nummer van Nina Simone en ik zie de grootste, felste en langstdurende vallende ster die ik ooit zag. Wow.

Inmiddels is onze echte laatste avond aangebroken. De tassen zijn zo goed als ingepakt, handbagage, paspoorten en tickets staan klaar want morgenochtend zéér vroeg vlieg ik met de kinderen weer naar Nederland. René volgt later met de auto, die maakt eerst de boot hier klaar voor stalling op de kant. De tijd is omgevlogen, ik zou zo nog wel 3 weken kunnen blijven maar het zit er weer op.